Computational thinking: van het klaslokaal naar het curriculum van de lerarenopleiding

De rol van technologie in de maatschappij groeit en mede daardoor vindt technologie steeds vaker haar weg naar het klaslokaal. Als gevolg hiervan ontstaat in het basisonderwijs aandacht voor robotica, programmeren en 21e-eeuwse vaardigheden als probleemoplossend vermogen, analytisch denken en digitale geletterdheid. Een onderwijskundig fenomeen dat raakvlakken heeft met zowel digitale geletterdheid en technologie als redeneervermogen en denkvaardigheid is computational thinking (CT). Onderzoek naar CT is veelal gericht op de aard van CT-onderwijs, de effecten ervan op vaardigheden van leerlingen en de eisen die het stelt aan leerkrachten. Echter, aandacht voor CT in de curricula van lerarenopleidingen blijft achter. Dit artikel levert een bijdrage aan de kennis over CT op de lerarenopleiding door de theoretische achtergrond van CT te verkennen. Eerst wordt het opkomst van CT als onderwijskundig fenomeen onder de loep genomen, gevolgd door een verkenning van de raakvlakken tussen CT en rekenen-wiskunde. Tot slot wordt literatuur gepresenteerd over leerkrachtvaardigheden die nodig zijn om CT te onderwijzen op de basisschool. Dit alles mondt uit in aandachtspunten voor CT op de lerarenopleiding basisonderwijs. In een volgend artikel zullen de resultaten gepresenteerd worden van mixed-methodsonderzoek naar de kennis, vaardigheid, didactische vaardigheid en houding van Nederlandse pabo-studenten ten opzichte van CT.